sobota, 1 czerwca 2019

Jestem dzieckiem

Każdy dojrzewa, rośnie, przestaje być dzieckiem i staje się dorosłym człowiekiem. Czekamy na nasze osiemnaste urodziny, a dużo później marzymy, by powrócić do naszych młodszych lat. Ja jednak myślę, że nigdy w pełni nie przestanę być dzieckiem. Dlaczego? Już wyjaśniam.

kaboompics



Poznaję świat


Świat nie jest taki mały. Jeszcze wiele mam miejsc i kultur do odkrycia. Wiem, że nie zobaczę wszystkiego, ale mogę się postarać, by zobaczyć jak najwięcej. Ponadto wracając już do poznanych zakątków, za każdym razem mogę dostrzec inny szczegół, docenić coś innego. Chcę wielu rzeczy doświadczyć sama. A żeby naprawdę doświadczyć innej kultury, najlepiej jest zamieszkać zagranicą i mieć z nią na codzień styczność. Jestem ciekawa świata i będę ciągle dążyć, by go głębiej poznać i próbować nowych rzeczy.


Uczę się


W szkole spędziłam większość mojego życia, teraz studiuję. Później czas pracować, ale tak naprawdę nigdy nie przestajemy się uczyć. Zaczynaliśmy od słuchania, chodzenia i mówienia, poźniej był czas na litery i cyfry, teraz potrafimy używać tego na codzień, ale dążymy do osiągania wyższych celów, udoskonalamy się i ciągle się uczymy. Świat się rozwija, a my wraz z nim. Nauka nigdy się nie skończy.


Robię błędy


To jest nieuchronne. Mogę jednak wyciągać wnioski i uczyć się z moich doświadczeń, szczególnie tych najmniej przyjemnych. Lub załamywać się nad głupimi błędami... Cóż, dziecko ma  różne nastroje. Mogę się śmiać z popełnionych błędów, ale mogę też przez nie płakać. Nic na to nie poradzę.


Cieszę się z małych rzeczy


Cieszę się, kiedy się wyśpię, kiedy zobaczę rodzinę, kiedy pogłaszczę mojego psa, kiedy pójdę na lody z przyjaciółką, kiedy znajdę ciekawą i tanią książkę, kiedy zainteresuje mnie serial, kiedy czas w kinie szybko zleci, kiedy dostanę zamówione danie, kiedy kupię wymarzone buty... Mogłabym tak wymieniać i wymieniać. Nie zawsze jest wesoło, ale trzeba doceniać te fajne i przyjemne momenty.


Lubię animowane filmy i seriale


O tym pewnie będę tu więcej pisać... Akurat w tym roku widziałam wiele filmów w kinie (lubię korzystać z darmowych wejściówek) i jednym z najlepszych był Spider-Man: Into the Spider-Verse. Bez dwóch zdań. Może dlatego że nie spodziewałam się, że tak mi się spodoba, nie miałam tak naprawdę żadnych oczekiwań. W każdym razie świetnie się bawiłam w kinie. Lubię śmiech i dobrą zabawę — zupełnie jak dziecko. Oprócz tego myślę, że nigdy nie wyrosnę z Disneya (chociaż nie za bardzo popieram te wszystkie re-maki). Jestem na bieżąco z Miraculous i ten serial znajduje się wśród moich ulubionych (jeśli nie znasz, to zachęcam do przeczytania świetnej recenzji Alicji, dzięki której szybko go obejrzałam). Bardzo mnie wzruszył epilog Jak wytresować smoka 3. Więc bardzo lubię oglądać animacje, bo potrafią dostarczać wiele emocji. Nadal mam parę filmów animowanych na mojej liście rzeczy do obejrzenia, ale też bardzo chętnie wracam do tych, które znam.


Kocham moich rodziców


Tu nie mam dużo do dodania. To zdanie mówi samo za siebie.



Jedyną z wymienionych rzeczy, którą mogłabym chcieć zmienić to robienie błędów. Chociaż chciałabym przestać popełniać błędy, wiem, że czasem są one potrzebne, by czegoś się nauczyć. Dlatego myślę, że zawsze w środku będę dzieckiem. I nawet nie chcę zmieniać mojego podejścia do świata.


Dziś Dzień Dziecka, więc mogę świętować. Kto się przyłącza?



Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi, ale niewielu z nich pamięta o tym.
Mały Książę, Antoine de Saint-Exupéry

8 komentarzy:

  1. Jestem za i to jak najbardziej. Dzieckiem jest każdy z nas i tutaj nawet nie chodzi o to wewnętrzne dziecko, ktre jest ukryte ale znacznie więcej i szerze.... bo np. dzieckiem jesteśmy dla naszych rodziców a i to nie wszystko :) Pięknie wszystko opisałaś i to jest prawdziwe. NIe powinniśmy wstydzić się tych wszystkich rzeczy - tego, że się uczymy, lubimy bajki, zabawić się, śmiechy żarty.... ze czegoś nie wiemy. ycie jest po to aby się uczyć i rozwijać i jest w nim również miejsce na popełnianie błędów... śmiem nawet stwierdzić, że są one wskazane bo kto tak nie uczy jak życie i właśnie te błędy. Wyciągamy wnioski, snujemy refleksje, przemyślenia, zdobywamy doświadczenie... nie wstydź sie i nie bój popełniać błędów - na tym polega życie - lekcja życia. To czego powinniśmy się nauczyć to patrzenie na świat oczami dziecka - dzieci patrzą na świat inaczej - dalej i ponad to niż to co widoczne od razu :)

    Jeszcze raz brawa za ten wpis. Jest prawdziwy i bardzo mądry :)
    Dziękuję również za odwiedziny u mnie na blogu <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo Ci dziękuję za ten komentarz!
      Nikt nie jest idealny i każdy popełnia błędy. Teoretycznie można wyciągać wnioski z czyichś błędów, ale nasze własne doświadczenia mają na nas największy wpływ, dlatego błedy są nieuniknione - a wręcz wskazane, tak jak twierdzisz. Zgadzam się ze wszystkim, co napisałaś!
      Bardzo mi się miło zrobiło, dziękuję <3
      A Twojego bloga odwiedzam z przyjemnością!

      Usuń
    2. Człowiek czasem na prawdę musi dostać w kość aby czegoś się nauczyć... tak to boli ale czasem musi poboleć aby przyszlo to co dobre ;)

      Miło mi. Cieszę się, że do mnie trafiłaś bo w ten sposób ja trafiłam do Ciebie ;)

      Usuń
  2. Cudowny post. Jakże prawdziwy.
    Jestem dzieckiem bo wciąż cieszą mnie małe rzeczy!
    Najważniejsze to pozostać tym dzieckiem jak najdłużej! :)
    Wszystkiego dobrego

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziękuję za komentarz - mnie bardzo cieszy! :)
      Również życzę wszystkiego dobrego!

      Usuń
  3. Zgadzam się z Tobą w pełni! Ta chęć i umiejętność ciągłego uczenia się i poznawania świata jest czymś, co jak najbardziej z Tobą dzielę! :) Powiem więcej: to właśnie mnie zachwyca, że ciągle można się uczyć nowych rzeczy! I tak, również cieszę się drobiazgami. Cieszę się, kiedy widzę tęczę, małe dziecko, fajnego psa, kwiaty, czuję piękny zapach... I z wielu innych rzeczy codziennego dnia. Lubię się śmiać i wygłupiać. A Twoje krótkie zdanie "Kocham moich rodziców" mnie wzruszyło.
    Mam straszną ochotę podzielić sie jeszcze z Tobą takim cytatem - wahałam się, żeby to nie wyszło na popisywanie się i skupianie na sobie uwagi, ale chyba to zrobię, bo mam wrażenie, że właśnie do Ciebie on trafi:
    "Istnieje naprawdę Kraina Czarów, lecz tylko dzieci mogą znaleźć do niej drogę. Ale, gdy dzieci dorastają, zapominają zupełnie o tej drodze. (...) Tylko niektórzy, ci co pozostają w głębi duszy dziećmi na zawsze, mogą jeszcze odnaleźć znowu tę czarowną zaginioną ścieżkę. Tylko oni jedynie mogą nam dostarczać wiadomości z tej niezapomnianej krainy, do której wstąpiliśmy raz w życiu i z której na zawsze zostaliśmy wygnani. Takich ludzi świat nazywa pieśniarzami, poetami i artystami, ale w istocie są oni właśnie tymi, którzy nigdy nie zapomnieli drogi do krainy czarów." Te piękne - według mnie - słowa napisała Lucy Maud Montgomery. Dedykuje Ci je... :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cudowny cytat, bardzo dziękuję za te piękne słowa Montgomery i cały Twój komentarz! Następnym razem nie wahaj się - pokazywanie wiedzy i dzielenie się nią jest tu zdecydowanie mile widziane! Szczególnie że o kulturze wiesz bardzo wiele, a ten cytat idealnie tu pasuje :)
      Pozdrawiam Cię serdecznie!

      Usuń
    2. Dzięki :) Nie chciałabym przegiąć, więc cieszę się, że tak mi odpowiedziałaś :)

      Usuń